जहाँ बस पौरखीलाई कपाल गुणा केश हुन्छ
जुनै माटो टेकेपनि उसलाई आफ्नो देश हुन्छ
उसको प्यारो देश हुन्छ
पसिनाको कुलो बिना सुनको बाला कहाँ हुन्छ
हातहरू नचलेमा फूलको माला कहाँ हुन्छ
बहुरंगी फूलहरू बहु जाति जस्तै
हाम्रो देशको बधैंचामा हामी सबै एकै
भोक र भकारीको कथा संसारभरी एउटै
शोषितहरूको विश्व व्यथा गरीबलाई एउटै
हुनेहरू नहुनेलाई जहीं पनि ठग्छन्
लुट्न पाएदेखि फेरि आफ्नै देश लुट्छन्
Jaha bas paurakhilai kapal guna kesh hunchha
Junai mato tekepani usalai aaphno desh hunchha
Usako pyaro desh hunchha
Pasinako kulo bina sunako bala kaha hunchha
Hataharu nachalema phoolko mala kaha hunchha
Bahurangi phulaharu bahu jati jastai
Hamro deshko baghainchama hami sabai ekai
Bhok ra bhakariko katha sansarabhari eutai
Shoshitaharuko bishwa byatha gariblai eutai
Huneharu nahunelai jahi pani thagchhan
Lutna paedekhi pheri aaphnai desh lutchhan