कति यस्ता क्षणहरू आँउछन्
सबैलाई छाडेर जाउँ
मनमा लाग्छ कहिले काँही
आफैदेखि भागेर जाउँ
यो आकाशको बिस्तारभन्दा टाढा
सागरको किनारभन्दा टाढा
जहाँ चाहनाका लहरहरू नउठुन्
जहाँ सपनाका कोपिला नफुटुन्
यी मानिसको कोलाहलभन्दा पर
जिन्दगीको आयामभन्दा भित्र
जहाँ हारजितको आश त्रास नहोस्
जहाँ आफ्नै पनि आभास नहोस्
Kati yasta kshanharu aanuchhan
Sablai chhadera jau
Manama lagchha kahile kanhi
Aaphai dekhi bhagera jau
Yo aakashko bistar bhanda tadha
Sagarko kinar bhanda tadha
Jaha chahanaka laharharu nauthuna
Jaha sapanaka kopila naphutuna
Yi manisko kolahal bhanda par
Jindagiko aayam bhanda bhitra
Jaha harajitko aasha kash nahos
Jaha aaphnai pani aabhas nahos