Naulakh Tara - Amber Gurung

हो, नौ लाख तर उदाए, धर्तीको आकाश हाँसेछ।
शरद लाग्यो बनमा, फुलले प्रीति गाँसेछ।
नजली यहाँ झिलिली, मनको तारा निभेछ।
गुराँस फुल्यो पहाडमा, मनको फुल झरेछ।
नसम्झ आज नेपाली, सन्चोले यहाँ बाँचेको।
काँडा कै माझ पहाडी, छैन र कहाँ हाँसेको…२।
सुनको सपना आँसुमा, किन हो बाँधील्यायौ नि।
घरको माया बिर्सेर, किन पो यहाँ आयौ नि…२।

हो, मुटुको रगत एउटै हो, पिरको वह बेग्लै छ।
हामीलाई यहाँ चिन्यौ कि, मनको चोट बेग्लै छ।
नियाली हेर हामीलाई, भिजेको छैन परेला।
आँसुले गह भिजाए, अरुले निर्धा सम्झेला।
बुझ्छ र कस्ले रोएको मुटुमा काँडा लिएर।
अरुका सारमा हाँसेको, आँसुका घुट्का पिएर…२।
पहाडी फुल नफक्री, किन हो चुँडिल्यायौ नि।
मनको आगो निभाउन, किन पो यहाँ आयो नि…२।

Ho, nau lakh tara udae, dhartiko aakash hansechha.
Sharad lagyo banama, phoolle priti gansechha.
Najali yaha jhilili, manako tara nibhechha.
Guransa phulyo pahadma, manako phool jharechha.
Nasamjha aaja nepali, sanchole yaha bancheko.
Kanda kai majh pahadi, chhaina ra kaha hanseko…2.
Sunako sapana aansuma, kina ho bandhilyayau ni.
Gharko maya birsera, kina po yaha aayau ni…2.

Ho, mutuko ragat eutai ho, pirko waha beglai chha.
Hamilai yaha chinyau ki, manako chot beglai chha.
Niyali her hamilai, bhijeko chhaina parela.
Aansule gaha bhijae, arule nirdha samjhela.
Bujhchha ra kasle roeko mutuma kanda liera.
Aruka sarma hanseko, aansuka ghutka piera…2.
Pahadi phool naphakri, kina ho chundilyayau ni.
Manako aago nibhauna, kina po yaha aayo ni…2.