पग्लेर जाने हिउँ म होइन
सुकेर जाने शीत म होइन
आफैँ म बाटो, आफैँ नै यात्रा
म अल्पी जाने मधुमास होइन
पर्दैन बाल्नु दीयो कसैले
अँध्यारो आफैँ म रोक्न सक्छु
हाँसेर बाँचूँ, रोएर बाँचूँ
आखिर बाँच्नु— म बाँच्न सक्छु
आफैँ म सन्तोष, रोदन र पीडा
म तर्की जाने तर्कना होइन
ईशारा नपाऊँ, सहारा नभेटूँ
मलाई कहीँ— कतै जानु छैन
अल्झेको व्यथा बल्झिन्छ— बल्झोस्
जानेर कहिल्यै अब हाँस्नु छैन
स्वयम् म पात्र, कथा र घटना
म कल्पनाको घरबार होइन
Paglera jane hiu ma hoina
Sukera jane shit ma hoina
Aaphai ma bato, aaphai nai yatra
Ma alpi jane madhumas hoina
Pardaina balnu diyo kasaile
Andhyaro aaphai ma rokna sakchhu
Hansera banchu, roera banchu
Aakhir banchnu— ma banchna sakchhu
Aaphai ma santosh, rodana ra pida
Ma tarki jane tarkana hoina
Ishara napaoo, sahara nabhetu
Malai kahin— katai janu chhaina
Aljheko wyatha baljhinchha— baljhos
Janera kahilyai aba hansnu chhaina
Swayam ma patra, katha ra ghatana
Ma kalpanako gharabar hoina
