Sabaile Bhanthe - Meena Niraula

सबैले भन्थे मायालु फूल भई आँखमा फुल्छु
कर्मैले हजुर आँशुमा म भुँले
कर्मैले हजुर आँशुमा म भुँले
म आफै भन्थे जिन्दगी आफ्नै हातले लेख्छु
कुन मनले हजुर गितमा म भुँले
कुन मनले हजुर गितमा म भुँले

सुन्दछु मेरो यही धर्ती भित्र आफ्नै छ रगत
पाउँदिन तर कोही पनि आफ्नो बेग्लै छ जगत
देख्नेले भन्थे उडेर एकदिन आकाश छुन्छु
कुन दिनले हजुर उड्न नै म भुलेँ

न घर मेरो न वन मेरो केवल म एक्लो
मुहार मेरो सबैको जस्तो आँशुले म बेग्लो
लहरले भन्थ्यो बगेर एकदिन सागर पुग्छु
दिनले हजुर खोला मै म सुके

Sabaile bhanthe mayalu phool bhai aankhama phoolchhu
Karmaile hajura aanshuma ma bhule
Karmaile hajura aanshuma ma bhule
Ma aaphai bhanthe jindagi aaphnai haatale lekhchhu
Kuna manle hajur gitma ma bhule
Kuna manle hajur gitma ma bhule

Sundachhu mero yahi dharti bhitra aaphnai chha ragata
Paundina tara kohi pani aaphno beglai chha jagata
Dekhnele bhanthe udera ekdin aakash chhunchhu
Kun dinle hajura udna nai ma bhule

Na ghar mero na ban mero yahi manle ma eklo
Muhara mero sabaiko jasto aanshule ma beglo
Laharle bhanthyo bagera ekdin saagar pugchhu
Dinle hajur khola mai ma suke