Sabaile Bhanthe - Meena Niraula

सबैले भन्थे मायालु फूल भई आँखामा फुल्छु
कर्मैले हजुर आशुमा म फूलें
म आफैं भन्थे जिन्दगी आफ्नै हातले लेख्छु
कुन मनले हजुर गीतमा म भुलें

सुन्दछु मेरो यै धर्तीभित्र आफ्नै छ रगत
पाउँदिन तर कोही पनि आफ्नो बेग्लै छ जगत
देख्‍नेले भन्थे उडेर एक दिन आकाश छुन्छु
कुन दिनले हजुर उड्न नै म भुलें

न घर मेरो न वन मेरो यै मनले म एक्लो
मुहार मेरो सबैको जस्तो आशुले म बेग्लो
लहरले भन्थ्यो बगेर एक दिन सागर पुग्छु
दिनले हजुर खोलामै म सुकें

Sabaile bhanthe mayalu phool bhai aankhama phulchhu
Karmaile hajur aashuma ma phule
Ma aaphai bhanthe jindagi aaphnai hatle lekhchhu
Kuna manale hajur geetma ma bhule

Sundachhu mero yai dhartibhitra aaphnai chha ragat
Paundina tara kohi pani aaphno beglai chha jagat
Dekh‍nele bhanthe udera eka din aakash chhunchhu
Kuna dinle hajur udna nai ma bhule

Na ghar mero na wana mero yai manale ma eklo
Muhar mero sabaiko jasto aashule ma beglo
Laharle bhanthyo bagera eka din sagar pugchhu
Dinle hajur kholamai ma suke