सेरो र फेरो मेरो, अँध्यारो पारी गयौ
सुकाई मूल फूल निमोठी फ्याली गयौ
उर्लन्छ यो छाती भित्र व्यथा असह्य भई
गह भरिन्छ आँशुले रात दिन संधै
आशाको घर मेरो अँध्यारो पारी गयौ
बिलौना यो मनको निख्रने कहिले होला
यो जुनीमा सुगन्धी हावा बहने कहिले होला
के को बदला लिई अँध्यारो पारी गयौ
Sero ra phero mero, andhyaro pari gayau
Sukai mul phool nimothi phyali gayau
Urlanchha yo chhati bhitra wyatha asahya bhai
Gaha bharinchha aanshule raat din sandhai
Aashako ghar mero andhyaro pari gayau
Bilauna yo manako nikhrane kahile hola
Yo junima sugandhi hawa bahane kahile hola
Ke ko badala lii andhyaro pari gayau