उकालै उकालो गएको मान्छे कहाँ ऊ हरायो
के पर्यो त्यस्तो बिरह उसलाई किन ऊ हरायो
कसैले भन्छ भञ्ज्याङमा भेटेँ कसैले पुलपारि
जाँदैथ्यो अरे मधेसतिर नाघेर बाँसघारी
दसैँ र तिहार आएर गए ऊ फर्की आएन
झरेका पात कसिङ्गरजस्तै कहाँ ऊ हरायो
आसामतिर गयो कि कतै भाक्सूमा गयो कि
विरानो ठाउँ बेखबर उनी बर्मामा पुग्यो कि
सयपत्री फुल्यो फुलेर झर्यो क्यै खबर आएन
बाहुलाले आँसु पुछ्दै जाने त्यो मान्छे हरायो
के पर्यो होला आघात त्यस्तो भाँचिने गरी मन
चर्कियो होला छातीमा उसको सम्झना झनैझन्
पहिरोले लग्यो घर र गाउँ ऊ हेर्न आएन
मरेको छ कि बाँचेकै छ कि क्यै खबर आएन
Ukalai ukalo gaeko manchhe kaha oo harayo
Ke paryo tyasto biraha usalai kina oo harayo
Kasaile bhanchha bhanjyangma bhete kasaile pulapari
Jandaithyo are madhesatir naghera bansaghari
Dasai ra tihar aaera gae oo pharki aaena
Jhareka paat kasingarajastai kaha oo harayo
Aasamatir gayo ki katai bhaksuma gayo ki
Wirano thau bekhabar uni barmama pugyo ki
Sayapatri phulyo phulera jharyo kyai khabar aaena
Bahulale aansu puchhdai jane tyo manchhe harayo
Ke paryo hola aaghat tyasto bhanchine gari mana
Charkiyo hola chhatima usako samjhana jhanaijhan
Pahirole lagyo ghar ra gaaun oo herna aaena
Mareko chha ki banchekai chha ki kyai khabar aaena