हातमा चुरा निधारमा टिको न पोते गलामा
म कति टिपुँ आँसुको फूल बैंसको बेलामा

बोलाए हुन्थ्यो बादलले सँगै म जान्थे उडेर
लगेनी हुन्थ्यो खोलाले सँगै म जान्थे बगेर
न साथीसंगी न मेलापात न फूली नाकैमा
म कति बसुँ हेरेर ऐना माइती देशैमा नि लै

मुटुमा राख्थे खसमको माया छातीले छोपेर
सिंगारी राख्थे खसमको रूपमा सिउँदोमा भरेर
दाउरा बल्छ अँगेनीभरि म बल्छु आँखामा
बुझ्दैन कोही मनको बह यो भीर भाखामा

Hatma chura nidharma tiko na pote galama
Ma kati tipu aansuko phool bainsako belama

Bolae hunthyo badalle sangai ma janthe udera
Lageni hunthyo kholale sangai ma janthe bagera
Na sathisangi na melapat na phuli nakaima
Ma kati basu herera aina maiti deshaima ni lai

Mutuma rakhthe khasamko maya chhatile chhopera
Singari rakhthe khasamko rupma siundoma bharera
Daura balchha angenibhari ma balchhu aankhama
Bujhdaina kohi manako baha yo bhir bhakhama