कति बात सहेँ कति घात सहेँ
मायाले संसार ढाकेको बेला
डाह गर्नेहरूको भीडमा
रुन्थेँ एक्लै खोलाको तीरमा
कति बात सहेँ कति घात सहेँ

आँखामा लुकाइ राखेको थिएँ
मुटुमा सजाइ हाँसेको थिएँ
सँगै बाँच्ने प्रण गरेर
दरिलो साथी बनेको थिएँ
कति बात सहेँ कति घात सहेँ

समयले अचानक कोल्टे फेर्दा
चुपचाप दिनरात कल्पी रहेँछु
तिमी बिना किन हो किन
यो मनमा फेरि घाम लागेन
कति बात सहेँ कति घात सहेँ
मायाले संसार ढाकेको बेला
डाह गर्नेहरूको भीडमा
रुन्थेँ एक्लै खोलाको तीरमा
कति बात सहेँ कति घात सहेँ