म अचानक नै अडेँ फूल पनि तर्सिदियो
पछि हेरेँ भूल थियो भूल पनि झर्किदियो
हिजै त हो मेरो ओठ फूलको थुँगा जस्तो थियो
उसले भन्थ्यो यो आँखामा मदिराको प्याला थियो
म अञ्जानमै रूकेँ धरतिलाई भार भयो
अघि हेरेँ प्रीति थियो जोवन तर झरिदियो
म अचानक नै अडेँ
टोल्दा टोल्दै विरानीमा सबले सोध्छ किन आयौ
सुखको साँझमा के भनेर विरहको गीत गायौ
म अनायश नै रुकेँ साँझ पनि मन्द भयो
अघि हेरेँ गाउँ नै थियो आवाज तर बन्द भयो
म अचानक नै अडेँ फूल पनि तर्सिदियो
पछि हेरेँ भूल थियो भूल पनि झर्किदियो
म अचानक नै अडेँ
Ma achanak nai ade phool pani tarsidiyo
Pachhi here bhul thiyo bhul pani jharkidiyo
Hijai ta ho mero otha phoolko thunga jasto thiyo
Usale bhanthyo yo aankhama madirako pyala thiyo
Ma anjanamai ruke dharatilai bhar bhayo
Aghi here priti thiyo jowana tara jharidiyo
Ma achanak nai ade
Tolda toldai wiranima sable sodhchha kina aayau
Sukhko sanjhama ke bhanera wirahako geet gayau
Ma anayash nai ruke sanjha pani manda bhayo
Aghi here gaaun nai thiyo aawaj tara banda bhayo
Ma achanak nai ade phool pani tarsidiyo
Pachhi here bhul thiyo bhul pani jharkidiyo
Ma achanak nai ade