मर्छु र म डुङ्गा बन्छु आउँदा नदी तार्न सकुँ
मर्छु र म सम्झना हुन्छु आउँदा आँसु झार्न सकुँ
व्यथा उसको आफ्नैमा म त खाली मर्म छुन्छु
दर्द उसको आफ्नैमा म त खाली पीडा हुन्छु
मुटुको धुक्धुकी उस्कै म त खाली भित्र हुन्छु
हाड छाला मासु उस्कै म त खाली चित्र हुन्छु
दिल उस्को आफ्नै आफ्नै म त खाली आँखा हुन्छु
गीत उस्को आफ्नै आफ्नै म त खाली भाखा हुन्छु
Marchhu ra ma dunga banchhu aaunda nadi tarna saku
Marchhu ra ma samjhana hunchhu aaunda aansu jharna saku
Byatha usako aaphnaima ma ta khali marma chhunchhu
Darda usako aaphnaima ma ta khali pida hunchhu
Mutuko dhukdhuki uskai ma ta khali bhitra hunchhu
Had chhala masu uskai ma ta khali chitra hunchhu
Dil usko aaphnai aaphnai ma ta khali aankha hunchhu
Geet usko aaphnai aaphnai ma ta khali bhakha hunchhu
Let me die and turn into a canoe,
And row you across the river when you arrive
Let me die and become a memory,
To be able to shed tears when you remember
She aches inside, I am only the essence
She suffers within herself, am only the pain
It is her heart that beats and I am within
It’s her own flesh and bones, am only a sketch
The heart belongs to her, I am only the eyes
The song belongs to her, am only the melody