Peerati Mero - M.P. Gurung

पीरति मेरो कुल्चनेलाई
सम्झेर रोईन
आखिर मेरो ह्रिदय पनि
पथ्हर त होइन

मानिसलाई मानिस सम्झी
यो दिल दिए थे
नीर्दई सँग मुटुको धड्कन
साटेर लिएथे
उ आज मलाई बिर्सिन्छ भने
म किन सम्झिऊ
अँधेरी रातमा बिरह पोख्न
म किन बिउझनु

संसार कहिले हसिलो हुन्न
मायाले नगासे
बसन्त कहिले रसिलो हुन्न
फूलले न हाँसे

आफ्नै ठाने म माया गर्थे
ठानिनौ केहि छैन
उ भन्न सक्छ
यो मेरो पनि मान्छेको मन होइन

Pirati mero kulchanelai
Samjhera roina
Aakhir mero hridaya pani
Pathhar ta hoina

Manislai manis samjhi
Yo dil die the
Nirdai sanga mutuko dhadkana
Satera liethe
U aaja malai birsinchha bhane
Ma kina samjhioo
Andheri raatma biraha pokhna
Ma kina biujhanu

Sansar kahile hasilo hunna
Mayale nagase
Basanta kahile rasilo hunna
Phoolle na hanse

Aaphnai thane ma maya garthe
Thaninau kehi chhaina
U bhanna sakchha
Yo mero pani manchheko mana hoina