फुल फुल फुल रे मधुर जराका अधर मनोहर फूल
झुल झुल झुल रे मृदु लहराका परिमलदार कबूल

यस दुनियाँमा अधर छ खाली
अति रस-कोमल भाव निकाली
जललवहरुले झलमल डाली
उरमा निहित छ शूल
खुल खुल खुल रे भन्दछ मधुऋतु
विधुकरसित अनुकूल

तह तह भाषा, तह तह आशा
रुन्छन् जललव मधुर पिपासा
नीरव चल्छे मृदुल पवनमा
मृदुल हुनू नै भूल
यौवन फूल हो, यौवन आँसु
यौवन निहित शूल