बस बस रे........

केटा—केटीः बसबस रे बसुन्धरा बैनी घ्यू खाने डाडु
पंचै मेरो बाजा घुमाउने टपरी बसीजा......बसीजा...
उठउठ रे उठन्धारा बैनी घ्यु खाने डाडु
पंचै मेरो बाजा घुमाउने टपरी बसीजा ।

बुढो मान्छेः मेरो ओतमा खुशीले खेल्ने
यी भुराहरुलाई थाहा छैन
कसरी म, मेरो उमेर साथसाथै
थोत्रो—थोत्रो भइसकेको छु
मेरो थोत्रोपन साथसाथै
खोक्रो—खोक्रो भैसकेको छु ।

आकाशलाई छुन खोज्ने मेरा अग्लाइहरु
सीमित भैसकेका छन्
क्षितिजलाई नाघ्न खोज्ने मेरा हातहरु
मक्किसकेका छन्
जराभरि धमिराको टोकाइहरु बोकेर
एउटा बुढो रुख जीवनमा जोतिइरहेछ
यी केटा—केटीहरुलाई थाहा छैन
कसरी एउटा बुढो गाइने
स्वरभरि सुर खुस्काएर
उहि पुरानो गीत दोहो्याइरहेछ ।
अब त म, विपनमै पनि
बतासको बाढी आएको देख्छु
आफैलाई आफ्नै छायामा
लडीबडी गरेर लडिरहेको देख्छु
यो साल त झन्
सुख्खा पर्ला जस्तो छ
के गर्नु एउटा बुढो गोरु
आफुभरि चाउरीहरु बोकेर
सकी—नसकी, आफ्नै थोत्रो हलो तानिरहेछ
तानिरहेछ...आफ्नै भुराहरुको सुखको निम्ती
उनीहरुकै स्वरमा स्वर मिलाउन खोज्दै

Bas bas re........

Keta—keti basabas re basundhara baini ghyu khane dadu
panchai mero baja ghumaune tapari basija......Basija...
uthautha re uthandhara baini ghyu khane dadu
panchai mero baja ghumaune tapari basija.

Budho manchhe mero otama khushile khelne
yi bhuraharulai thaha chhaina
kasari ma, mero umera sathasathai
thotro—thotro bhaisakeko chhu
mero thotropana sathasathai
khokro—khokro bhaisakeko chhu.

Aakashlai chhuna khojne mera aglaiharu
Simit bhaisakeka chhan
Kshitijlai naghna khojne mera hatharu
Makkisakeka chhan
Jarabhari dhamirako tokaiharu bokera
Euta budho rukh jeevanma jotiirahechha
Yi keta—ketiharulai thaha chhaina
Kasari euta budho gaine
Swarabhari sur khuskaera
Uhi purano geet dohoyairahechha.
Aba ta ma, wipanamai pani
Batasko badhi aaeko dekhchhu
Aaphailai aaphnai chhayama
Ladibadi garera ladiraheko dekhchhu
Yo sal ta jhan
Sukhkha parla jasto chha
Ke garnu euta budho goru
Aaphubhari chauriharu bokera
Saki—naski, aaphnai thotro halo tanirahechha
Tanirahechha...Aaphnai bhuraharuko sukhko nimti
Uniharukai swarma swar milauna khojdai

केटा-केटीः बसबस रे बसुन्धरा बैनी घ्यू खाने डाडु
पंचै मेरो बाजा घुमाउने टपरी बसीजा......बसीजा...
उठउठ रे उठन्धारा बैनी घ्यु खाने डाडु
पंचै मेरो बाजा घुमाउने टपरी बसीजा ।

बुढो मान्छेः मेरो ओतमा खुशीले खेल्ने
यी भुराहरूलाई थाहा छैन
कसरी म, मेरो उमेर साथसाथै
थोत्रो-थोत्रो भइसकेको छु
मेरो थोत्रोपन साथसाथै
खोक्रो-खोक्रो भैसकेको छु

आकाशलाई छुन खोज्ने मेरा अग्लाइहरू
सीमित भैसकेका छन्
क्षितिजलाई नाघ्न खोज्ने मेरा हातहरू
मक्किसकेका छन्
जराभरि धमिराको टोकाइहरू बोकेर
एउटा बुढो रुख जीवनमा जोतिइरहेछ
यी केटा—केटीहरूलाई थाहा छैन
कसरी एउटा बुढो गाइने
स्वरभरि सुर खुस्काएर
उहि पुरानो गीत दोहोर्‍याइरहेछ

अब त म, विपनमै पनि
बतासको बाढी आएको देख्छु
आफैलाई आफ्नै छायामा
लडीबडी गरेर लडिरहेको देख्छु
यो साल त झन्
सुख्खा पर्ला जस्तो छ
के गर्नु एउटा बुढो गोरु
आफुभरि चाउरीहरू बोकेर
सकी-नसकी, आफ्नै थोत्रो हलो तानिरहेछ
तानिरहेछ
आफ्नै भुर्राहरूको सुखको निम्ती
उनीहरूकै स्वरमा स्वर मिलाउन खोज्दै